مناجیح

لغت نامه دهخدا

مناجیح. [ م َ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ مُنجِح. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). ج ِ منجح، به معنی فیروزمند. ( آنندراج ).