لغت نامه دهخدا ممرث. [ م ِ رَ ] ( ع ص ) مرد شکیبا بر دشمنی دشمنان و خصومت خصمان و بردبار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شکیبا در برابر دشمنان. ( از اقرب الموارد ). آنکه صبور باشد در خصومت کردن. ( مهذب الاسماء ). ج، ممارث. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ).
