لغت نامه دهخدا
مقذر. [ م َ ذَ ] ( ع ص ) رجل مقذر؛ مردپلید و آن که دور باشند از وی مردم و پلید دانند اورا. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). آن که مردم از او دوری کنند و گویند آن که به علت چرکینی و آلودگی از وی دوری کنند. ( از اقرب الموارد ).