لغت نامه دهخدا ( مقاذعة ) مقاذعة. [ م ُ ذَ ع َ ] ( ع مص ) بایکدیگر فحش گفتن و دشنام دادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مقاذحة شود.
