لغت نامه دهخدا ( مخاوشة ) مخاوشة. [ م ُ وَ ش َ ] ( ع مص ) بلند کردن و دور داشتن پهلوی خود را از فراش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
