لغت نامه دهخدا
( محفرة ) محفرة. [ م ِ ف َ رَ ] ( ع اِ ) محفار. محفر. بیل و آنچه بدان کَنَنَد. ( منتهی الارب ). بیل و کلنگ و آنچه بدان کَنَنَد. محفره. ج، محافر. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
( محفرة ) محفرة. [ م ِ ف َ رَ ] ( ع اِ ) محفار. محفر. بیل و آنچه بدان کَنَنَد. ( منتهی الارب ). بیل و کلنگ و آنچه بدان کَنَنَد. محفره. ج، محافر. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).