لغت نامه دهخدا متقیل. [ م ُ ت َ ق َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) آن که در نیمروز شراب خورد. ( آنندراج ). آن که در نیمروز می خوابد یا شراب میخورد. || مشابه و مانند. || آب فراهم آمده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تقیل شود.
