لَأُدْخِلَنَّهُمْ در قرآن به معنای «قطعا وارد خواهم کرد آنها را» است و با لام تأکید آغاز شده است تا حتمیت فعل الهی را نشان دهد. این واژه در آیه «لَأُكفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» آمده و بیانگر وعده قطعی خداوند به مؤمنانی است که در راه او تلاش و فداکاری کرده‌اند. این بیان قرآنی از وجوه بلاغی برای تأکید بر نتیجه نیک اعمال نیکوکاران استفاده می‌کند.
در آیه، لَأُدْخِلَنَّهُمْ به کسانی نسبت داده شده است که هجرت کرده، دارایی خود را ترک کرده و در راه خدا جهاد کرده‌اند: «فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا». ترکیب «لَأُدْخِلَنَّهُمْ» با لام تأکید نشان می‌دهد که ورود آنان به بهشت نه یک احتمال بلکه قطعی است و این وعده الهی همراه با پاداشی عظیم است، یعنی «جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ».
این عبارت در قرآن بیانگر رحمت و عدالت الهی است و ارتباط مستقیم میان عمل صالح و پاداش خداوند را نشان می‌دهد. لَأُدْخِلَنَّهُمْ نه تنها یک وعده امیدبخش است بلکه تضمین قطعی است که ورود شایستگان به بهشت حتمی است. این بیان، مؤمنان را به صبر، ایثار و پایداری در راه حق تشویق می‌کند و نمونه‌ای از سبک تأکیدی و تشویقی قرآن در بیان وعده‌های الهی است.