قتلمش (یا قطلمش) یکی از شخصیت‌های برجسته تاریخ سلجوقیان است که در نیمه نخست قرن پنجم هجری (یازدهم میلادی) می‌زیست. او از نوادگان خاندان سلجوقی و پسر اسرائیل بن سلجوق بود. در دوران سلطنت طغرل‌بیگ، به همراه قریش بن بدران عقیلی به جنگ بساسیری فرستاده شد، اما در این جنگ شکست خورد و به دربار طغرل بازگشت. پس از مرگ طغرل‌بیگ و به قدرت رسیدن آلپ‌ارسلان در ۴۵۵ هجری، قتلمش با او به مخالفت پرداخت و با کمک ترکمانان علیه آلپ‌ارسلان شورش کرد. در نبردی در دامغان، قتلمش از اسب افتاد و بر اثر ضربه سنگی جان باخت. در منابع تاریخی، قتلمش به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم دوران سلجوقیان شناخته می‌شود که در تحولات سیاسی و نظامی آن دوران نقش داشته است. شخصیت او در تاریخ‌نگاری‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان نمونه‌ای از رقابت‌های داخلی در خاندان سلجوقی مطرح است. در مجموع، قتلمش با وجود نقش مهمش در تاریخ سلجوقیان، به دلیل رقابت‌های داخلی و درگیری‌های سیاسی، نتوانست به اهداف خود دست یابد و در نهایت در نبردی با آلپ‌ارسلان جان باخت.
