لغت نامه دهخدا
عماره ثقفی. [ ع ُ رَ ی ِ ث َ ق َ ] ( اِخ ) ابن روبه ثقفی، مکنی به ابوزهرة. وی صحابی بود. در کوفه سکونت داشت و او را دو حدیث است. رجوع به الاصابه ابن حجر، قسم اول از حرف عین، ترجمه شماره 5710شود. نام پدر او در منتهی الارب «رویبة» آمده است.