لغت نامه دهخدا
علی غسانی. [ ع َ ی ِ غ َس ْ سا ] ( اِخ ) ابن احمدبن محمدبن یوسف بن مروان بن عمر غسانی. مکنی به ابوالحسن. وی فقیه و محدث و حافظ و ادیب و نحوی و شاعر و نویسنده بود. در سال 507 هَ. ق. متولد شد و در 609 در شهر «وادآش » درگذشت. او راست: 1- اقتباس السراج فی شرح مسلم، که شرح صحیح مسلم است. 2- نهج السالک للتفقه فی مذهب مالک، در ده مجلد. 3- الوسیلة، که درباره اسماء حسنی است.( از معجم المؤلفین از الدیباج ابن فرحون ص 209 ).