علی شعرانی معروف به ابن احمد نجاری شعرانی، یک شخصیت علمی و فقیه برجسته در تاریخ اسلام و به ویژه در مکتب شافعی بود. او در قرن دهم هجری (تقریباً در اوایل قرن شانزدهم میلادی) زندگی می‌کرد و به عنوان یکی از علمای مهم در زمینه فقه و اصول شناخته می‌شود.
شعرانی به خاطر تألیفاتش در حوزه فقه و اصول فقه معروف است. یکی از آثار برجسته او، «حاشیه بر شرح جمع الجوامع سبکی» است که در سال 970 هجری قمری (معادل با 1562 میلادی) به اتمام رسید.
