طغامه

لغت نامه دهخدا

( طغامة ) طغامة. [ طَ م َ ] ( ع ص ) گول. ( منتهی الارب ). ابله. نادان. احمق. فرومایه.

فرهنگ معین

(طَ مَ یا مِ ) [ ع. طغامة ] (ص. ) مرد رذل، سفله، ج. طغام.

ویکی واژه

طغامة
مرد رذل، سفله؛
طغام.