شندن

لغت نامه دهخدا

شندن. [ ش ِ ن ُ دَ ] ( مص ) بشندن. شنیدن. بشنیدن. مخفف شنودن:
گریزان به بالا چرا برشدی
چو آواز شیر ژیان بشندی.فردوسی.از آن پس همه رای با او زدی
سخن هرچه گفتی پدر بشندی.فردوسی.شکسته شدی لشکرش کآمدی
چو آواز این داستان بشندی.فردوسی.