زربیه

زربیه واژه‌ای عربی است که به چند معنا به کار می‌رود:

بساط برگزیده و پهناور: زربیه به معنای فرشی بزرگ و زیبا است که برای نشستن و استراحت استفاده می‌شود. این بساط می‌تواند دارای تکیه‌گاه و بالش باشد و به عنوان مسند یا فرشی مزین در مکان‌های خاص به کار رود.

شادروان: در برخی منابع، این واژه به معنای شادروان نیز آمده است، که به معنای شخصی است که درگذشته و به یاد او احترام گذاشته می‌شود.

چشمه: این اصطلاح همچنین به عنوان نامی برای چشمه نیز ذکر شده است.

افراد متلون: در معنای دیگر، زربیه به افرادی اشاره دارد که وقتی نزد امرا حضور دارند هر چیزی که از خیر و شر بشنوند، تصدیق می‌کنند. این افراد به دلیل هر لحظه به رنگی درآمدن، و تغییر نظر خود در موقعیت‌های مختلف، زربیه نامیده می‌شوند و واحد این گروه زرابی است.

مثال از حدیث:

در حدیثی آمده است: «ویل للزربیة» که به معنای «وای بر زربیه» است و به انتقاد از افرادی که به راحتی نظر خود را تغییر می‌دهند، اشاره دارد.

لغت نامه دهخدا

( زربیة ) زربیة. [ زَ / زِ / زُ بی ی َ ] ( ع اِ ) بساط برگزیده پهناور. ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). بساطی با تکیه گاه و بالش نشستن را. مسند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). فرش و تخت مزین. || شادروان. || چشمه. ( ناظم الاطباء ).
زربیة. [ زَ بی ی َ ] ( ع اِ ) افراد متلون، که چون بر امراء وارد شوند هر چیز که از خیر و شر بشنوند تصدیق کنند و بهمین جهت ( از جهت تلون ) آنها را زربیة نامند و واحد آن زرابی است. حدیث: ویل للزربیة. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به زرابی شود.

فرهنگ فارسی

افراد متلون که چون بر امرا وارد شوند هر چیز از خیر و شر بشنوند تصدیق کنند

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی زَرَابِیُّ: فرشهای فاخر (جمع زربیه به معنای بساط فاخر است )
تکرار در قرآن: ۱(بار)
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم