ذوعراض

لغت نامه دهخدا

ذوعراض. [ ع ِ ] ( ع ص مرکب ) یقال: بعیر ذوعراض؛ یعارض الشجر ذاالشوک بفیه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ویو
ویو
لاشی
لاشی
سلیطه
سلیطه
داشاق
داشاق