ذوالجموع

لغت نامه دهخدا

ذوالجموع. [ ذُل ْ ج ُ ] ( اِخ ) ( ابرق... ) موضعی است قرب کلاب. عمروبن لجا گوید:
با برق ذی الجموع غداة تیم
تقودک بالحشاشة و الجدیل.( از معجم البلدان یاقوت ).

گزارش محتوای نامناسب