لغت نامه دهخدا
خمیط.[ خ َ ] ( ع ص ) شیری که در خیک کرده بر گیاه خوشبوی نهند تا خوشبوی گردد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). || بزغاله پوست برکنده بریان نموده. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
