لغت نامه دهخدا خباکا. [ خ َ ] ( اِ ) چاردیوار سرگشاده که شبانان گوسفندان در آن کنند. ( از آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ). || خفه کردن. گلو فشردن: خدنگش بیشه بر شیران کند تنگ کمندش دشت برگوران خباکا.دقیقی.
