لغت نامه دهخدا ( جرلة ) جرلة. [ ج َ رِ ل َ ] ( ع ص، اِ ) تأنیث جَرِل است. ( منتهی الارب ). زمین بسیارسنگ. ( از متن اللغة ) ( از مهذب الاسماء نسخه ٔ: خطی ). زمین درشت و سنگناک. ( از ناظم الاطباء ).
