ثناگستردن

لغت نامه دهخدا

ثناگستردن. [ ث َ گ ُ ت َ دَ ] ( مص مرکب ) مدح گفتن:
تا سزا باشد ثناگستردن آل رسول
بنده در عالم بنام تو ثناگستر سزد.سوزنی.