لغت نامه دهخدا ثفی. [ ث َف ْی ْ ] ( ع مص ) پیروی کردن کسی را. || ثفی قدر؛ بر دیگ پایه نهادن دیگ را. || سه زن کردن مرد. || ثفی قوم؛ دفع کردن و راندن آنان را. ( ذیل اقرب الموارد ).
