لغت نامه دهخدا ( تغمیة ) تغمیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) خانه را سقف کردن. ( زوزنی ). آسمان خانه ساختن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). با گل و چوب پوشانیدن خانه را. ( از اقرب الموارد ). || چیزی بر زبر چیزی پوشیدن. ( زوزنی ).
