لغت نامه دهخدا ترسبزه. [ ت َ س َ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) سبزه تر. قصیل: چون اسب ترا سخره گرفتند یکی دان خشک آخر و ترسبزه چو در بند چرایی.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 435 ).