لغت نامه دهخدا تأصص. [ ت َ ءَص ْ ص ُ ] ( ع مص ) مجتمع گردیدن. ( منتهی الارب ) ( از قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). ( از اقرب الموارد ). ازدحام قوم.( از اقرب الموارد ). اجتماع. فراهم شدن. گرد آمدن.
