دانشنامه اسلامی
اشترتمان در لِنْگِریش ِ وستفالی زاده شد. او که در آغاز دانشجوی رشته الهیات بود، به هنگام تحصیل در دانشگاه های هاله و بُن به مطالعات خاورشناسی علاقه ای خاص پیدا کرد. پس از پایان یافتن این دوره تحصیلی، از ۱۹۰۵م /۱۲۸۴ش در مونسْتِر به عنوان معلم، و از ۱۹۰۷ تا ۱۹۲۳م /۱۲۸۶-۱۳۰۲ش در شول فورتا۲ در مقام معلم ارشد و کشیش به کار اشتغال یافت. به منظور دستیابی مستقیم به مآخذ عربی در زمینه مطالعات خود، این زبان را نزد کارل بروکلمان (۱۸۶۸-۱۹۵۶م )، استاد زبان های سامی دانشگاه های برسلاو و هاله، آموخت.
فعالیت علمی
در ۱۹۲۳م هلموت ریتر و س. ه. بِکِر، اشترتمان را به سبب پژوهش های علمی وی، در ۴۶ سالگی برای نخستین بار بدون رعایت ضوابط و مقررات قانونی به سمت استاد شرق شناسی در گیسن برگزیدند. در ۱۹۲۷م /۱۳۰۶ش، با همین سمت به دانشگاه هامبورگ منتقل شد و در مقام جانشین ریتر به تدریس مشغول گردید و تا ۱۹۴۷م /۱۳۲۶ش که بازنشسته شد، در این منصب باقی ماند. اشترتمان پس از بازنشستگی تا چندین سال دیگر همچنان به تدریس ادامه داد و تا اندک مدتی پیش از مرگ پژوهش را رها نکرد.وی در سال های ۱۹۱۱-۱۹۱۲م، ۱۹۲۹-۱۹۳۰م و ۱۹۵۲م چند سفر مطالعاتی به سوریه، فلسطین و یمن کرد. او عضو «جامعه علمی گوتینگن » و «جامعه یواخیم - یونگیوس » در هامبورگ، و نیز عضو «جامعه اسماعیلی بمبئی » بود. اشترتمان از ۱۹۲۷م به تنهایی و از ۱۹۴۸م به بعد مشترکاً با جانشین خود برتولد اشپولر، سردبیر مجله معروف دِر اسلام ۳ بود و شمار بسیاری از مقالات خود را در این مجله منتشر کرد.
ویژگی ها
اشترتمان در مقام یک متأله و کشیش، مجذوب جنبه های معنوی ادیان بود. آنچه در طول حیات علمی خویش در باب مذاهب گفته و نوشته، مبتنی بر درک عمیق دینی او و به همین دلیل، مؤثر و نافذ بوده است. او انسانی جدی و زاهد بود و با دیدی باز نسبت به مسائل حیات می نگریست و سخت شیفته معارف الهی بود.
ویژگی آثار
...