استیطاء

استیطاء. [ اِ ] ( ع مص ) نرم شمردن. ( تاج المصادر بیهقی ). || سپرده و کوفته یافتن: استوطاء الموضع؛ کوفته و سپرده زیر پا یافت آن موضع را. و یقال:استوطأت المرکب؛ ای وجدته وطیئاً. ( منتهی الارب ).