لغت نامه دهخدا استن کرک. [ اِ ت َ ک ِ ] ( اِخ ) کمونی در بلژیک، هِنو. مارشال لوکزامبورگ گیوم ( ویلهلم ) سوم را بدانجا در سال 1692 م. مغلوب کرد. دارای 740 تن سکنه.
