استلجاج

استلجاج به معنای دعوی کردن رخت کسی و ستیهیدن در سوگند و کفاره نادادن به گمان صدق است. این واژه معمولا در مباحث حقوقی و قضایی به کار می‌رود و به معنای تلاش برای اثبات حقانیت در دعوی‌هایی که به نظر می‌رسد بر اساس پایه‌های نادرست بنا شده‌اند، است. برای اثبات استلجاج، لازم است دلایل و شواهد کافی ارائه شود که نشان دهد ادعای مورد نظر، بدون پایه و اساس است. همچنین، توجه به سوگند و کفاره نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در واقع، ادعای استلجاج باید توجیه‌پذیر و مستند باشد تا در دادگاه پذیرفته شود.

لغت نامه دهخدا

استلجاج. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) دعوی کردن رخت کسی را. || ستیهیدن در سوگند و کفاره نادادن بگمان صدق. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

دعوی کردن رخت کسی را