کلمه‌ی «ارخال» در زبان فارسی و عربی‌تبار، جمع واژه‌ی «رخل» است. این واژه در متون کهن و اصطلاحات دامداری به معنای بره ماده، یعنی بچه‌گوسفند ماده تا حدود چهارماهگی به کار می‌رود. در زبان عربی، «رخل» برای تمایز میان بره نر و ماده استفاده می‌شود، به طوری که بره نر را «خروف» و بره ماده را «رخل» می‌نامند، و جمع آن «ارخال» است. این واژه بیشتر در متون قدیمی، لغت‌نامه‌ها و توصیفات دامپروری سنتی دیده می‌شود. ارخال در واقع به مرحله‌ای از رشد گوسفند اشاره دارد که هنوز از شیر مادر تغذیه می‌کند و به بلوغ نرسیده است. در فرهنگ بومی، دانستن تفاوت میان انواع گوسفندان از نظر سن و جنس اهمیت زیادی داشته، زیرا بر قیمت، نگهداری و نقش دام در گله تأثیر می‌گذاشته است. از نظر زبانی، «ارخال» واژه‌ای جمع و مؤنث است که در فارسی امروز کمتر استفاده می‌شود، اما در متون عربی و اصطلاحات روستایی گاه شنیده می‌شود.
