احتیاک

لغت نامه دهخدا

احتیاک. [ اِ ]( ع مص ) احتیاک بثوب؛ در خود پیچیدن جامه را. ( منتهی الارب ). || پشت و ساقین را بفوطه بسته نشستن. ( منتهی الارب ). شلوار و لنگوته بر میان سخت بستن.