ابیعاء در لغت‌نامه فارسی شما به عنوان جمع بیّع ذکر شده است. برای درک کامل این واژه، باید به ریشه عربی آن توجه کرد. بیّع در زبان عربی به معنای فروشنده یا تاجر است و بر وزن فَعیل می‌باشد. بنابراین، این واژه که به نظر می‌رسد جمع مکسر آن باشد، هرچند ساختار جمع‌های عربی ممکن است بر اساس وزن‌های مختلف باشد، به معنای فروشندگان، بازرگانان، یا تجّار اطلاق می‌شود. در متون کلاسیک، این واژه برای اشاره به گروهی از افراد فعال در حوزه خرید و فروش به کار رفته است.
با در نظر گرفتن این معنای لغوی، می‌توان مفهوم این واژه را در یک بافتار رسمی‌تر بسط داد. در ادوار تاریخی، ابیعاء یا جماعت بازرگانان، نقش محوری در اقتصاد جوامع ایفا می‌نمودند. این گروه، حاملان اصلی تبادلات کالا و خدمات بودند و سازمان‌دهی فعالیت‌های تجاری را بر عهده داشتند. استفاده از این واژه در متون ادبی و تاریخی، اغلب برای برجسته ساختن قدرت اقتصادی و نفوذ اجتماعی این صنف به کار می‌رفته است؛ جایی که تخصص آن‌ها در معاملات و کسب منفعت، شالوده اصلی معاملات روزمره شهرها را تشکیل می‌داد.
