ثَریٰ یکی از واژگان قرآن کریم است که به معنای خاک به کار می‌رود. این واژه تنها یک بار در قرآن ذکر شده است. ثَریٰ به معنای خاک است. در لغت‌نامه‌ها، این واژه به عنوان خاک‌تر تعریف شده و در منابعی مانند مجمع و اقرب الموارد، به خاک مرطوب اشاره شده است. با این حال، از متن نهج‌البلاغه مشخص می‌شود که معنای آن به طور کلی به خاک اطلاق می‌شود. ابن بجده به معنای دانای حقیقت و ماهیت یک موضوع است. معادل‌های آن در زبان عربی شامل ابن بعثطها، ابن ثامورها، ابن سرسورها، ابن ثراها، ابن مدینتها و ابن زوملتها می‌باشد. به عبارت دیگر، او کسی است که به حقیقت آن امر آگاه است. فردی که از گفته‌های خود منحرف نمی‌شود.
