نادخ در زبان فارسی به ویژه در گویش‌های محلی و بازاری، به معنای ضایع یا ناجور به کار می‌رود. این اصطلاح در محاوره‌های غیررسمی و در بین مردم عادی رایج است و به توصیف وضعیت یا حالتی اشاره دارد که به نوعی نامناسب، ناهماهنگ یا نامتناسب باشد.
نادخ از ترکیب “نا” و “دخ” تشکیل شده است.
“نا” در زبان فارسی به معنای نقیض یا نفی‌کننده است.
“دخ” به معنای خوب، هماهنگ، یا مناسب است. بنابراین، نادخ به معنای چیزی است که خوب نیست یا با شرایط مناسب همخوانی ندارد.
برای مثال، زمانی که کسی برای یک جلسه مهم لباس مناسبی نمی‌پوشد، می‌گوید: این تیپ که نادخه.
بنابراین نادخ می‌تواند به وضعیت‌های دیگر نیز اشاره کند، مانند رفتار، ظاهر، یا هر چیز دیگری که از استانداردهای مورد انتظار خارج باشد.
واژه‌های مشابهی که در این زمینه به کار می‌روند، شامل ناجور، بدقواره، بدترکیب و چغر هستند.
مثال‌های کاربردی:
این لباس برای مهمانی نادخه. (این لباس برای مهمانی مناسب نیست.)
این کار که کردی نادخه. (این کاری که کردی مناسب نیست.)
