کیسه دربشکه

دو طرار هشیار و تو خفته مست پی کیسه ببریدنت تیز دست

برآن پیل بسته یل تیز چنگ دو کیسه پر از سنگ از بهر جنگ

با غارت عشق تو چه از داغ دل آید از مهر سر کیسه چه غم، کیسه بران را

کیسه مظلوم را خالی مکن پایه ظالم به آن عالی مکن

آشفته خاک میکده چون تو ز کف نمی‌نهی غم نبود اگر مرا کیسه ز زر بود تهی

وانچه از بهر خود نهادستی جای در جیب و کیسه دادستی