کلک رانی

من از لعنت نترسم هم تو دانی اگر خوانی و گر رانی تو دانی

نزدیک رسم، رانی و از دور زنی تیر دشوار بود قصه ی من در طلب تو

گر به بت خانه فرستی و اشارت رانی به پرستیدنِ لات و هبل آنجا باشم

به زال آنگهی گفت تندی مکن بر اندازه باید که رانی سخن

ما را به سر چاه بری دست زنی لاحول کنی و دست بر دل رانی

پری‌وار در پرده رانی سخن بیا پرده از کار خود برفکن