لغت نامه دهخدا
چشمه ظلمات. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ظُ ل ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) جایی که در آن همیشه شب باشد. ( ناظم الاطباء ).
چشمه ظلمات. [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ظُ ل ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) جایی که در آن همیشه شب باشد. ( ناظم الاطباء ).
💡 5 - ما موسى را با آيات خود فرستاديم (و دستور داديم ) قوم خود را از ظلمات به نوربيرون آر، و ايام الله را به آنها متذكر شو، در اين، نشانه هائى است براى هر صبركننده شكرگزار.
💡 به شمع عارض خود راه تاریکم منور کن که در ظلمات گیسویت یکی شبگیر میخواهم
💡 شب جامی از ظلمات هجر تو تیره شد چه شود اگر ز فروغ صبح وصالت این شب تیره را سحری رسد
💡 امام سجاد، حضرت على بن الحسين (ع )، چهارمين پيشواى شيعه و ششمين آفتاب عصمت استكه در بحرانى ترين شرايط تاريخ اسلام عهده دار امر امامت گرديد و قافلهاهل ولايت را از ظلمات دوران حكومت بنى اميه به سلامت عبور داد سلامت عبور داد و شيعه را ازاضمحلال و نابودى مصون داشت.
💡 چشمه آب حیاتی تو و عالم ظلمات نیست جز خضر وشان را ز تو امکان نصیب
💡 2 در برابر نور الهى (آيه 35) كه (نورٌ على نور)بود، در اين آيه سخن از ظلمات و ظلمت فوق ظلمت است. (ظلماتٌ بعضها فوقَ بعض )