ناباک دار

لغت نامه دهخدا

ناباکدار. ( نف مرکب ) خلیعالعذار. ( دستوراللغه ادیب نطنزی ). ناباک. بی پروا. نترس. دلیر. جسور:
چنین داد پاسخ ورا کرگسار
که ای نامور مرد ناباکدار.فردوسی.سرخ چهره کافرانی مستحل ناباکدار
زین گروهی دوزخی ناپاکزاده سندره.غواص.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که بیم و پروا ندارد ناباک بی پروا: چنین داد پاسخ وراگر گسار که ای نامور مرد ناباک دار. ( شا. ) ( ن ل.:مایه ورشه گزیده سوار. )

جمله سازی با ناباک دار

💡 برادر پسر شاه ضحاک بود چنان شاه خونریز و ناباک بود

💡 زریر گرانمایه و اسفندیار چو جاماسپ دستور ناباک‌دار

💡 که با موبد یکدل و پاک رای زدیم از بد و نیک ناباک رای

💡 جهان را بیاراید از داد و دین بخواهد ز ضحّاک ناباک کین

💡 که ناباک و خونریز و گردنکش است گه خشم ماننده ی آتش است

💡 که آگاهی از کار ضحاک چیست خبرها از آن مرد ناباک چیست