مهارت غذاگیری به مجموعه مهارت‌ها و توانایی‌هایی اطلاق می‌شود که نوزادان و کودکان برای دریافت غذاهای مکمل بعد از شیر مادر به آن‌ها نیاز دارند. این مهارت‌ها شامل توانایی‌های حرکتی، حسی و شناختی است که به نوزاد کمک می‌کند تا بتواند غذا را از طریق دهان دریافت کند.
توسعه حرکتی
مهارت غذاگیری شامل توانایی‌های حرکتی دست و دهان است. نوزادان باید بتوانند غذا را با دست بگیرند و به دهان خود برسانند. این شامل حرکات ظریف انگشتان و هماهنگی بین دست و چشم است.
بلع و جویدن
نوزادان همچنین باید یاد بگیرند که چگونه غذا را ببلعند و در مراحل بعدی، توانایی جویدن غذا را نیز توسعه دهند. این موارد نیاز به هماهنگی و تقویت عضلات دهان دارند.
حس چشایی و شناختی
نوزادان با غذاهای جدید آشنا می‌شوند و باید توانایی تشخیص طعم‌ها و بافت‌های مختلف را داشته باشند. این قسمت از مهارت غذاگیری به تجربه و یادگیری مربوط می‌شود.
انتقال از شیر به غذای مکمل
مهارت غذاگیری به انتقال نوزاد از تغذیه با شیر مادر یا شیر خشک به غذاهای جامد و مکمل اشاره دارد. این مرحله در حدود 6 ماهگی شروع می‌شود و نیاز به یادگیری و تمرین دارد.