مظاهر الاثار

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مظاهر الآثار. شریعتمدار استر آبادی، محمد حسن (۱۲۴۹ - ۱۳۱۸ ق)صاحب کتاب رجالی، مظاهر الآثار می باشد.
این کتاب در زمینه مطالبی از اسناد و متون اخبار ائمه معصوم (علیهم السّلام) تالیف شده است.کتاب، در پنج جلد تالیف شده است. مقدمه جلد اول، مشتمل بر مطالبی در علم حدیث، درایه، قواعد رجالی، شرح حال تعدادی از صحابیان و تابعیان و خلفای اموی و عباسی، راویان و مشایخ موثق، علمای متاخر و متقدم است. همچنین اسامی فرقه های شیعه غیر امامی و تاریخ ائمه معصوم (علیهم السّلام). و سفرای ممدوح و مذموم آورده شده است.جلدهای دیگر این کتاب، در بردارنده مباحثی چون حیات پیامبر اکرم و امیرمؤمنان، ذکر مناقب، فضایل و مصیبت های وارد شده بر ائمه معصوم (علیهم السلام)، اخبار در احوال امام حسین (علیه السّلام) و اهل بیت ایشان و بیان مقتل امام حسین (علیه السّلام) است.محقق تهرانی در الذریعه، این کتاب را با عنوان رجال الشیخ محمد حسن بن المولی محمد جعفر هم فهرست نموده است. نسخه خطی این کتاب، در کتاب خانه های ایران موجود است.

جمله سازی با مظاهر الاثار

در کتاب نقاوة الاثار فرمانی از او هست که از جهت رسیدگی به کار مردم و معافیت آنان از پرداخت برخی عوارض اهمیت دارد و دلیل بر این است که این شاه کوشش بسیار داشته تا رفاهی برای مردم پدیدآورد. فرمان چنین است:...
1023-ر. ك: مكارم الاثار، محمد على معلم حبيب آبادى، ج 5، ص 170، تاريخ علماىخراسان، ميرزا عبدالرحمن، ص 208.
از سعيد بن جبير آمده است كه گفت من خودم شنيدم كه ابن زبير در سخنرانى به ابن عباسكنايه زد و او را در مورد ازدواج موقت سرزنش كرد كه ابن عباس هم گفت برود و از مادرشبپرسد. و چون عبدالله از مادرش پرسيد، اسماء پاسخ داد كه حق با ابن عباس است. وابن عباس گفته بود اگر مى خواهد نام مردانى را كه از ازدواج موقت به دنيا آمده اندبرايش ببرم. شرح معانى الاثار طحاوى، باب نكاح المتعة.
17- مسند احمد، ج 1، ص 100، حديث 222 و 223، در مسند على به دو سند و در چاپجديد 9 جلدى، ج 1، ص 161، شماره هاى 785 و 786؛ مسند ابويعلى، ج 1، ص 294،شماره 96 مسند على مسند بزاز؛ شماره 1100؛ شرح معانى الاثار طحاوى، 2/168.
811-سلافه العصر فى محاسن الشعراءبكل مصر، سيد على خان مدنى، المكتبه المرتضويه لا حياه الاثار الجعفريه، ص 124.
1024-چهل سال تاريخ ايران، تعليقات حسين محبوبى اردكانى بر كتاب الماثرالمآثر و الاثار، ج 1، ص ‍ 210.