مصنفات شیعه

بزرگانى از علما بوده اند كه از سهم امام - عليه السلام - استفاده نمى كردند. بعضىهم از افاضل علما و صاحب مصنفات بودند، ولى ملبس به لباساهل علم نبودند.

741- مصنفات، ج 13، ص 171. بحارالانوار،ج 72، ص ‍ 253 و روايت ديگر در منلايحضره الفقيه، ج 3، ص 377، ش ‍ 4327.

41- و هم از مصنفات زمخشرى است (نصايح كبار) و (نصايح صغار) كه هر دودر زهد و موعظه است و در كتاب نصايح كبار كه پنجاه مقامه است در آخر مقامه اى كه درخمول است چند شعر گفته و خود را مخاطب بآن ساخته:

همچنين اگر آثار علمى و مصنفات آنان را مورد مطالعه قرار دهيم مى بينيم كه بهره گيرىاز اثر علمى يك دانشمند پرهيزكارتر، فزونتر بوده، و موفقيت و كاميابى دانشجويانىكه سرگرم تحصيل از روى متن چنين آثارى بوده اند، بيشتر و جالب تر مى باشد.

مصنفات وآثار متعددى از امين الاسلام از امين الاسلام طبرسى به يادگار مانه است كهجملگى از فضل ودانش آن عالم كوشا و انديشمند، توانا حكايت مى كند. گنجينه آثار اوبدين شرح است:

(كتاب شافى سيد مرتضى علم الهدى (متوفى درسال 436) كه بهترين كتابها و مشهورترين مصنفات در اين باب است در دسترس همه است؛ كه هر چه متاءخرين درباره امامت نوشتند، كمتر از آن است كه در شافى سيد مرتضىتحقيق كرده است. (130)