مادۀ آتش گیر {pyrophoric material} [مهندسی مواد و متالورژی] مادۀ جامد یا مایعی که در دمای بالا در معرض هوا خودبه خود آتش می گیرد
جمله سازی با مادۀ اتش گیر
اولین کاربرد گسترده از گاز به عنوان نوعی سلاح در تاریخ 31 ژانویۀ سال (1915) رُخ داد. در طی نبرد بولیموف، آلمانیها اِقدام به شلیک 18000 خمپارۀ حاوی گاز اشکآور زایلیلبروماید به سمت مواضع روسیه در رودخانه راوكا در غرب ورشو کردند. مادۀ شیمیایی به جای آن که تبخیر شود، منجمد شد و نتوانست اثر مطلوبی از خود برجای بگذارد.
پکتینها نیز در این گروه تقسیمبندی شدهاند. منظور پلی ساکاریدها نیز هستند که مثل لعابها تشکیل مادۀ ژله مانند میدهند. پکتینها در بسیاری از میوهها وجود دارند و در آب میوهها و سبزیجات از قبیل آب سیب، چغندر، و هویج به فراوانی یافت میشود. پکتینها در درمان گیاهی و درمان اسهال به کار میروند.
در مادۀ ۲ منشور آمدهاست که «فلسطین بر اساس مرزهایی که در زمان قیمومت بریتانیا داشت، یک واحد سرزمینی تجزیهناپذیر است»، یعنی جایی برای کشور یهودی در آن وجود ندارد. این ماده در سال ۱۹۹۶ برای سازگار شدن با توافقنامۀ اسلو مورد تعدیل قرار گرفت.
پرشدگی حالات فرمیونها، همانند الکترونها، تابع آمار فرمی‑دیراکی است؛ لذا در دماهای عادی، سطح فرمی پهن میشود. اصولاً، پرشدگی تمام ترازهای انرژی فرمیونها به سطح فرمی مقید است؛ هرچند مفهوم سطح فرمی خارج از فیزیک مادۀ چگال چندان کاربرد ندارد.