عشق جسمانی

عشق جسمانی. [ ع ِ ق ِ ج ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) عشقی که مبنای آن بر شهوت باشد. در مقابل عشق معنوی و عشق روحانی. ( فرهنگ فارسی معین ).

عشقی که مبنای آن بر شهوت باشد در مقابل عشق معنوی و عشق روحانی

💡 از دو واژهٔ یونانی آنتروپوس به معنای انسان و مترین به معنای اندازه‌گیری و سنجش برگرفته شده‌است و با اندازه‌گیری ابعاد و دیگر ویژگی‌های جسمانی سروکار دارد.

💡 وی در اعتصاب سراسری فرانسه در سال ۱۹۳۳ در اعتراض به بی‌کاری و کاهش دست‌مزدها شرکت کرد. سال بعد یک مرخصی ۱۲ ماهه گرفت تا بتواند به‌طور ناشناس و به عنوان کارگر در دو کارخانه کار کند. او باور داشت که با این‌کار می‌تواند بیش‌تر به طبقهٔ کارگر نزدیک شود، اما ضعف جسمانی مجبورش کرد بعد از چند ماه از این کار انصراف دهد. در ۱۹۳۵ به تدریس ادامه داد و بیش‌تر درآمدش را صرف فعالیت‌های سیاسی و خیریه کرد.

💡 جمعیت کم در این اراضی به معنای راه‌های کمتر، پناهگاه کمتر و غذای کمتر برای نیروهای آلمانی حاضر در آن بود. بیماری‌ها و ناراحتی‌های جسمانی، مخصوصا در اثر لازمه‌های راهپیمایی و رزم مداوم، در شرایط سخت محیطی تشدید می‌شد.

💡 در این مرحله، قهرمان با وسوسه‌هایی اغلب جسمانی و لذت‌بخش رو به رو می‌شود که ممکن است او را وسوسه کنند که ماجراجویی خود را رها کند. وسوسه‌گر الزاماً یک زن نیست، بلکه زن، استعاره‌ایست از وسوسه‌های جسمانی و مادی زندگی است، زیرا آنچه اغلب شهسوارها را وسوسه می‌کرد که سفر خود را ترک کنند، شهوت بود.

💡 اوبلاک خارج از زمین به خاطر فروتنی و حرفه ای بودنش معروف است. او فردی محجوب است که ترجیح می دهد از کانون توجهات دور بماند و روی بازی خود تمرکز کند. او به عنوان یک ورزشکار بسیار فداکار و منظم شناخته می شود و برای حفظ آمادگی جسمانی خود از رژیم غذایی سخت و رژیم تمرینی پیروی می کند.

💡 مظهر ظهور بشر را از سه جنبهٔ جسمانی، انسانی، و روحانی تربیّت می‌نماید. تربیّت جسمانی مربوط به سلامت جسم و مسائل مرتبط با آن است. تربیّت انسانی مربوط به مدنیّت، اجتماع، سیاست، علوم و صنایع و هنر است و در نهایت تربیّت روحانی است که بهائیان آن را تربیّت حقیقی می‌دانند. این تربیّت مربوط به کسب کمالات الهی و صفات روحانی می‌باشد.