عرش عقلی

لغت نامه دهخدا

عرش عقلی. [ ع َ ش ِ ع َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) مراد عقل اول است. ( فرهنگ علوم عقلی از مصنفات ).

جمله سازی با عرش عقلی

طبعی نه که با دوست در نیامیزم من عقلی نه که از عشق بپرهیزم من