زیان زدگی

لغت نامه دهخدا

زیان زدگی. [ زَ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) غبن. ضرر. تضرر. حالت زیان زده. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

غبن ضرر تضرر

جمله سازی با زیان زدگی

ز درد خویش ندارم خبر، همین دانم که هرچه جز دل خود می خورم زیان دارد
لیکن یکی ست سود و زیان زمانه ام سنجیده ایم هر دو، به میزان اعتبار
شاه درانی مجموعهٔ شعری به سبک قصیده غنایی در زیان پشتو نوشته است.
و گر زیان رسدت زین سخن بگوی که من نخواهم از قبل سود خود زیان ترا
گرت دهد به مثل زال چرخ گردهٔ مهر چو سگ بر آن ندوی کان ترا زیان دارد
تحلیل‌های ضعیف، گاهی یک فیلم را تا درجه گمنامی و زیان مالی پیش می‌برند.