رگبرگ دومین

در گیاهان آوندی، برگ‌ها به عنوان زوائد جانبی ساقه شناخته می‌شوند که از مریستم انتهایی نوک ساقه شکل می‌گیرند. بیشتر برگ‌ها دارای ساختاری پهن و سبز رنگ هستند که به طور منظم بر روی ساقه گیاهان قرار دارند. هر برگ از سه بخش اصلی شامل پهنک، دمبرگ و نیام تشکیل شده و رگ‌های آن به نام رگبرگ شناخته می‌شوند. پهنک به افزایش سطح تماس برگ با محیط کمک می‌کند. به دلیل نازکی، پهنک به خوبی وظایف فتوسنتز و تعرق را انجام می‌دهد. هر گیاه معمولاً ویژگی‌های ظاهری خاصی دارد که این ویژگی‌ها عمدتاً به خصوصیات ارثی گیاه و همچنین به عوامل محیطی مانند نور، رطوبت و دما بستگی دارد. انشعابات دسته‌های چوبی و آبکشی ساقه از طریق دمبرگ به پهنک وارد می‌شوند. رگبرگ‌ها مجراهایی هستند که آب و مواد معدنی درون برگ از آن‌ها عبور می‌کند. رگبرگ اصلی به رگبرگی اطلاق می‌شود که به‌طور مستقیم از دمبرگ به داخل پهنک می‌رود، در حالی که رگبرگ‌های فرعی به انشعابات رگبرگ اصلی گفته می‌شود. رگبرگ دومین، رگبرگی که از رگبرگ اصلی منشعب می‌شود و اندازه‌اش کوچکتر است.