دانشنامه اسلامی
ربای حلال، مال افزون بر مقدار قرض، بدون شرط زیادی است.
منشاء کاربرد در فقه
منشأ کاربرد عنوان یاد شده در کلمات فقها، روایتی از امام صادق علیه السّلام بدین مضمون است که ربا دو گونه است: حلال و حرام. ربای حلال، آن است که شخصی مالی به دیگری قرض دهد به طمع اینکه قرض گیرنده بیشتر از مقدار قرض به او برگرداند، بدون آنکه هنگام قرض چنین شرطی کرده باشد. دراین صورت، اگر قرض گیرنده، بیشتر از مقدار دریافتی به قرض دهنده برگرداند، مقدار زیادی بر او حلال است؛ هرچند از پاداش قرض الحسنه محروم خواهد شد.
تعریف ربای حرام
مقابل ربای حلال،ربای حرام قرار دارد که عبارت از قرض دادن به شرط زیادی است.
جواز گرفتن زیادی بدون شرط
...
