حکم بازی شطرنج در فقه اسلامی، بسته به شرایط و نیت بازیکنندگان، متنوع است.
حرمت شطرنج در صورت شرطبندی مالی
فقهای شیعه و اهل سنت به اتفاق نظر دارند که اگر بازی شطرنج با شرطبندی مالی همراه باشد، از مصادیق قمار محسوب شده و حرام است. این نظر در منابع معتبر فقهی مانند رسالههای توضیح المسائل و کتب مکاسب محرمه آمده است. همچنین، در قرآن کریم نیز بهطور مستقیم به حرمت قمار اشاره شده است.
نظر امام علی علیهالسلام درباره شطرنج
امام علی علیهالسلام در روایتی از بازی شطرنج بهعنوان مجسمههایی که شما ملازم آنها هستید یاد کردهاند. این تعبیر نشاندهنده نگرش منفی ایشان نسبت به این بازی است. همچنین، از امام موسی بن جعفر علیهالسلام نیز نقل شده است که بازی با مجسمهها شایسته نیست.
دیدگاه علامه منصور هاشمی خراسانی
علامه منصور هاشمی خراسانی حفظه الله تعالی در بررسی خود درباره بازی شطرنج میفرمایند: هر بازی که در آن برنده و بازنده وجود دارد، به استثنای مواردی که مستقیماً بر آمادگی مسلمانان برای جهاد میافزاید، مکروه است. ایشان همچنین تأکید میکنند که بازی شطرنج در صورتی که با شرطبندی مالی همراه باشد، حرام است.
در مجموع، بازی شطرنج در شرایطی که با شرطبندی مالی همراه نباشد و موجب غفلت از واجبات دینی نشود، در برخی دیدگاهها مباح یا مکروه دانسته شده است. اما در صورت همراه بودن با قمار یا غفلت از واجبات، حرام است.