حسینقلی اباد

لغت نامه دهخدا

( حسینقلی آباد ) حسینقلی آباد. [ ح ُ س ِ ق ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان میربیک بخش دلفان شهرستان خرم آباد. واقع در 51هزارگزی باختر نورآباد، 37هزارگزی باختر راه خرم آباد به کرمانشاه. ناحیه ای است واقع در جلگه. سردسیر مالاریایی. دارای 360 تن سکنه میباشد. فارسی، لکی زبانند. آب از چشمه های قبله گاه و کردکانه. مزارع سیدحسین کشته لوجه و رمله جزو این آبادی است. محصولات آنجا غلات، لبنیات، پشم. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. صنایع دستی زنان: سیاه چادربافی است. راه مالرو است. ساکنین از طایفه قیطول علی عبدالی میباشند. در ساختمان و چادر سکونت دارند و برای تهیه ٔعلوفه احشام در حوالی به قشلاق میروند. بقعه یی بنام حسن کادیا که آن را به جابر انصاری نسبت میدهند، در این آبادی وجود دارد. ( فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

( حسینقلی آباد ) دهی است از دهستان سربیگ بخش دلفان شهرستان خرم آباد

جمله سازی با حسینقلی اباد

بعلت از دست دادن پدر در سن کم، رابطه‌ای بسیار صمیصی، میان رضاقلی‌خان و برادران بزرگترش، حسینقلی خان و امام‌قلی خان به وجود آمد.
باقرخان رامشگر موسیقیدان و نوازنده کمانچه اهل ایران بود. استادانش موسی کاشی و آقا حسینقلی فراهانی بودند.
از ازدواج دوم خود نیز پسری به نام رضاقلی‌خان داشت که با جمیله‌خانم دختر ذوالفقارخان اسعدالدوله ازدواج کرد. تنها دختر رضاقلی‌خان قمرتاج‌خانم احتجاب‌السلطنه بود که به ازدواج پسردائی‌اش حسینقلی‌خان اسعدالدوله ذوالفقاری درآمد.
«طوایف اعراب را که برای تخطی و دستبرد به ایران آمده بودند تا کرانه دجله عقب رانده از آن‌ها تلفات و غنایم بسیاری گرفته‌است و از آن رو است که در بین‌النهرین حسینقلی خان به اسم ابوقداره معروف شده و همین اسم فامیلی برای فخر و مباهات در بین والیان و خانواده آن‌ها تا اواخر باقی بود».
بابایی، پس از فراگیری ردیف میرزاعبدالله، ردیف آقا حسینقلی را نیز نزد داریوش پیرنیاکان آموخت. او همچنین، تئوری موسیقی و سلفژ را نزد محمدرضا درویشی آموزش دید و به مدت دو سال نیز از کلاس‌های دورهٔ عالی محمدرضا شجریان در زمینهٔ جواب آواز استفاده کرد.