حرف تمنی

بوسه ای از لب لعل تو تمنی دارم همچو صوفی هوس خوردن حلوا دارم

هر خسی را این تمنی کی رسد موسیی باید که اژدرها کشد

هشیاری جاوید گرت هست تمنی، یک ساغر از آن باده مستانه به دست آر

دارم هوس آنکه ببینم رخ خوبت پس جان بدهم، نیست تمنی به جز اینم

غواص بحر عشقم، بر ساحل تمنی چندین صدف گشادم، هم گوهری ندارم

نخواستم ز تمنی مگر که دستوری نیافتم ز عطاها مگر پشیمانی